ဘာေတြရွာေနမွန္းလဲမသိ…
ဘာေတြျမင္ခ်င္ေနမွန္းလဲမသိတဲ့ ရင္ဘတ္တစ္ခုဟာ…….
စာရြက္ေတြကိုပဲ အေရွ႕အေနာက္ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လွန္ေနပါေတာ့တယ္။
ေဆာင္းညမဟုတ္ပဲ တစ္ကိုယ္စာကြက္ၿပီး ေအးေန ေမွာင္ေန... ႏွင္းေတြ ၀ဲေနေအာင္က်ေနသလို ညမွာ…
ဒီရင္ဘတ္ကို စုပ္ၿဖဲၿပီး မီးလင္းဖိုထဲ တည့္ရွိဳ႕လိုက္ရင္မ်ား………….. ငါ………………. ေႏြးလာႏိုင္မလား။။။။။။။။
မသိေတာ့ဘူး။
လူနဲ႔ အရိပ္နဲ႔ လြဲ………
နားနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ လြဲ……..
ပန္းနဲ႔ ရနံ႔နဲ႔ လြဲ……..
နံရိုးေတြ လြဲ……….
ေျခစြတ္ေလးေတြ ဘယ္ညာ လြဲ……..
Friday ေတြ လြဲ….
အဲ့ဒီအလြဲေတြ….
တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေအာင္ ေလာင္ေနေပမဲ့…. အခန္းေလးဟာ ေႏြးမလာခဲ့ဘူး။
ေလာင္စာ အလြဲေတြနဲ႔ မီးလင္းဖိုေလးဟာ ေႏြးမေပးတတ္ဘူး…. တဲ့……
မ်က္ႏွာခ်က္ေပၚက တစ္လံုးတည္းေသာ…. အ၀ါေရာင္ မီးသီး
အလင္းမွိန္မွိန္……..
လွဳပ္ရမ္းေနတဲ့ မီးႀကိဳးေအာက္မွာ………… အ၀ါေရာင္မီးေတြ
ငါကဖို႔ထိုးေပးေနတာလို႔………… အထင္မွားတဲ့ အဲ့ဒီေလာဘက ငါ့ကို အေသသတ္။
မီးလံုးတစ္လံုးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္…… ရထားတဲ့ အလင္းအေမွာင္ ။။။ ဘာမွ ငါ့အတြက္မဟုတ္ျပန္ဘူး…..တဲ့...
စိတ္အဆိုင္အခဲေတြ တဖြဲ႕ ဖြဲ႕ စု…..
ႏူးညံ့မႈေတြ အထပ္ထပ္ကြာက်….
မ်က္ေထာက္ဟာ တေန႔တျခား နီလို႔..... လာတယ္။
ႏွတ္ခမ္းပါးရဲ႕ အသြင္ေျပာင္းေနတဲ့ အၿပံဳး ေလာကသစ္ကိုေပးဖို႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ထုတ္ပိုးထားတယ္။
အစိမ္းေရာင္….. ႏြယ္ရိုင္းေတြ….. ဒီရင္နံရံေပၚ အျမစ္တြယ္ေနတာ ခြာခ်လို႔ ………. မရေတာ့ဘူး။
ေတာထဲက... ျမဴေတြ………. မီးခိုးေတြ…… အခန္းထဲကို အလုအယက္ တိုး... တိုး....၀င္လာၾက……….
စကားမေျပာတတ္တဲ့ ဒိုင္ရာရီ အညိုေရာင္ေလး….
အသက္မဲ့တဲ့ စာရြက္ျဖဴေတြေပၚမွာ…
သူ႔ အသက္ျဖစ္တဲ့ အသံေတြကို …………. ညရဲ႕ မာနႀကီးတဲ့ ၀ိညဥ္ဟာ…….
အဖုန္းတြင္းမွာ ……… သူ႔ ဒိုင္ရာရီေလးကို ရက္ရက္ စက္စက္ လွ်ာျဖတ္ထားခဲ့တယ္….
အဖုန္းတြင္းမွာ ………
မ်က္ရည္ပူေငြ႕နဲ႔ ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ မွင္ျပာေရာင္ စကားမ်ား…. အသံမ်ား…..
ညလယ္ရဲ႕ လေရာင္ေအာက္မွာ………… အသြင္ေျပာင္းဖို႔ …..
တိတ္တစိတ္ ………….
ေစာင့္။
3 comments:
ဂလုိေျပာရမလဲ.. ေကာင္းတာထက္ ပိုေနတယ္....
အျမစ္ေတြ တြယ္ေနတုံးပဲ ..... ျပတ္က် ... အဆိပ္ေတြ က ကင္ဆာကို ျပန္စားသြားၿပီ ..
Post a Comment